Cyfrowy pieniądz, a więc także kryptowaluty, istnieje pod postacią łatwych do skopiowania danych. Aby te same środki nie mogły zostać wydane dwa razy, potrzebne jest zabezpieczenie w postaci specjalnego algorytmu. Pierwszą taką metodą stosowaną w systemach zdecentralizowanych jest Proof of Work.
Proof of Work jest używanym w sieciach blockchain algorytmem konsensusu. To pierwszy z nich zastosowany w kryptowalutach, w tym również przy tworzeniu nowych bloków Bitcoina. Zapobiega double spendingowi, czyli podwójnemu wydatkowaniu tych samych jednostek waluty w różnych miejscach. Jest więc podstawowym zabezpieczeniem, dzięki któremu możliwe jest funkcjonowanie kryptowaluty.
Proof of Work odpowiada za dodawanie do blockchaina połączonych w bloki transakcji. Są one tak powiązane ze sobą, że każdy kolejny z nich musi pasować do poprzednich. To skuteczne zabezpieczenie, ale stawia przed osobą dodającą blok (minerem) pewne wymagania. Ten musi poświęcić moc obliczeniową urządzenia służącego do miningu i energię potrzebną do jego zasilania. Te są potrzebne do wygenerowania hashu bloku przez funkcję hashującą. Ta ostatnia szuka danych wejściowych, które po przejściu przez nią utworzą pasujący blok.
Kiedy prawidłowe dane zostaną znalezione, sprawdzenie, czy są one poprawne, jest łatwe – wystarczy ponownie przesłać dane do funkcji i sprawdzić, czy wynik zgadza się z dodanym wcześniej blokiem. Jednak kiedy dane wyjściowe nie są znane, niemożliwe jest wygenerowania ich na jego podstawie. Stanowi to gwarancję, że będzie je posiadać jedynie uprawniona do transakcji osoba. Nagrodą za użyte do poszukiwań zasoby jest kryptowaluta, dlatego, mimo że hashowanie wymaga ich coraz więcej, chętnych do miningu nie brakuje.
Informacje na temat nowo znalezionych bloków w wybranej kryptowalucie, a także wiele innych danych na ich temat znajdziesz na stronie blockchain.com.